سلام وارث تنهای بی نشانی ها          

     خدای بیت غزل های آسمانی ها

           نیامدی و کهنسال هایمان مردند             

               در آستانه ی مرگنــد نوجوانی ها

                     چقدر تهمت ناجور بــارمـان کردند           

                          چقدر طعنه که : دیوانه ها ، روانی ها

                                کسی برای نجات شمــــــا نمی آید          

                                      کسی نمی آید از پشت ندبه خوانی ها

                                            بگو به حرف بیایند مــردگان سکوت         

                                                  زبان شـوند و بگویند بی زبــــانی ها

                                                        هنوز پنجـره ها باز می شوند و هنــوز      

                                                             تهی است کوچه از آواز شادمــانی ها

                           و زرد می شوند و دانه دانه می افتنـد    

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: